Artikülasyon

Artikülasyon konuşma seslerinin üretiminin motor hareketlerini içerir. Artikülasyon bozukluğu ise; kişinin yaşına ve konuşma gelişim dönemine uygun olarak konuşmasından beklenen düzgünlüğünün ve ses uyumunun olmamasıdır.

Artikülasyon problemleri, artikülatör organlardaki (dil, diş, dudak, damak) yapısal-fizyolojik yetersizliklere, dudak-damak yarıklığı gibi yapısal bir anomaliye, işitme kaybına, nörolojik kaynaklı patolojilere (afazi, dizartri), konuşmanın motor planlanma sisteminde işlevsel bir aksamaya bağlı gelişebilir. Bunlardan hiçbiri olmadan sadece yanlış öğrenmeye bağlı olabileceği de unutulmamalıdır. Bazen ebeveynler çocuğun bebeksi telaffuzlarını sevimli bulur ve düzeltme yapmazlar. Hatta bazı ailelerde “çocuk gibi konuşma”da çocuğun söylediği yanlışları hoş karşılayıp aynı yanlış söyleyişi tekrar etme eğilimi vardır. Bu gibi yanlış pekiştirmeler çocuğun doğruyu yaptığını düşünmesine yol açar ve düzeltilmeyen hatalar yerleşir. Ayrıca zeka engeli de artikülasyon problemine eşlik edebilir.

Artikülasyon bozukluğunda bir yada birden çok sesin üretiminde sorunlar görülür (örn:gemi yerine demi, kırmızı yerine tırmızı, resim yerine yesim yada lesim demesi gibi). Artikülasyon bozukluğunda çocuğun yaptığı hatalar tutarlıdır; bir ses yanlış üretiliyorsa o ses söylenmesi gereken her yerde aynı hata ile söylenir. Hataların tutarlılık göstermediği durumlar da mevcuttur, buna fonolojik bozukluk denir.